|
Ἀλλὰ περὶ
μὲν τούτων
μέχρι τοῦ
δεῦρο ἡμῖν
λε-
λέχθω· Προμηθεὺς
δὲ ἐξ ὕδατος
καὶ γῆς
ἀνθρώπους
πλάσας
ἔδωκεν αὐτοῖς
καὶ πῦρ, λάθρᾳ Διὸς ἐν
νάρ-
θηκι
κρύψας. ὡς δὲ
ᾔσθετο Ζεύς,
ἐπέταξεν Ἡφαίστῳ
τῷ Καυκάσῳ
ὄρει τὸ σῶμα
αὐτοῦ
προσηλῶσαι·
τοῦτο
δὲ Σκυθικὸν
ὄρος ἐστίν.
ἐν δὴ τούτῳ
προσηλωθεὶς
Προμηθεὺς πολλῶν
ἐτῶν ἀριθμὸν
ἐδέδετο καθ'
ἑκά-
στην δὲ ἡμέραν
ἀετὸς
ἐφιπτάμενος
αὐτῷ τοὺς
λοβοὺς
ἐνέμετο
τοῦ ἥπατος
αὐξανομένου
διὰ νυκτός.
καὶ Προμηθεὺς
μὲν πυρὸς κλαπέντος
δίκην ἔτινε
ταύτην,
μέχρις Ἡρακλῆς
αὐτὸν
ὕστερον
ἔλυσεν, ὡς ἐν
τοῖς καθ'
Ἡρακλέα
δηλώσομεν·
Προμηθέως δὲ
παῖς
Δευκαλίων
ἐγένετο.
οὗτος βασιλεύων
τῶν περὶ τὴν
Φθίαν τόπων
γαμεῖ Πύρραν
τὴν Ἐπιμηθέως
καὶ Παν-
δώρας,
ἣν ἔπλασαν
θεοὶ πρώτην
γυναῖκα. ἐπεὶ
δὲ
ἀφανίσαι
Ζεὺς τὸ
χαλκοῦν
ἠθέλησε γένος,
ὑποθεμένου
Προμηθέως
Δευκαλίων
τεκτηνάμενος
λάρνακα, καὶ τὰ
ἐπιτήδεια
ἐνθέμενος, εἰς
ταύτην μετὰ
Πύρρας εἰσέβη.
Ζεὺς δὲ
πολὺν ὑετὸν
ἀπ' οὐρανοῦ
χέας τὰ
πλεῖστα
μέρη τῆς Ἑλλάδος
κατέκλυσεν,
ὥστε
διαφθαρῆναι
πάντας
ἀνθρώπους,
ὀλίγων χωρὶς
οἳ συνέφυγον
εἰς
τὰ πλησίον
ὑψηλὰ ὄρη.
τότε δὲ καὶ τὰ
κατὰ Θεσσαλίαν
ὄρη διέστη,
καὶ τὰ ἐκτὸς Ἰσθμοῦ καὶ
Πελοποννήσου
συνεχύθη
πάντα.
Δευκαλίων δὲ
ἐν τῇ λάρνακι
διὰ
τῆς
θαλάσσης
φερόμενος
<ἐφ'> ἡμέρας
ἐννέα καὶ νύκτας
<τὰς> ἴσας
τῷ Παρνασῷ
προσίσχει,
κἀκεῖ τῶν
ὄμβρων
παῦλαν
λαβόντων
ἐκβὰς θύει
Διὶ φυξίῳ.
Ζεὺς δὲ
πέμψας Ἑρμῆν πρὸς
αὐτὸν
ἐπέτρεψεν
αἱρεῖσθαι ὅ τι
βούλεται·
ὁ δὲ αἱρεῖται
ἀνθρώπους αὐτῷ
γενέσθαι.
καὶ Διὸς
εἰπόντος ὑπὲρ
κεφαλῆς
ἔβαλλεν αἴρων λίθους,
καὶ οὓς μὲν
ἔβαλε
Δευκαλίων,
ἄνδρες
ἐγένοντο, οὓς
δὲ Πύρρα,
γυναῖκες. ὅθεν
καὶ λαοὶ
μεταφορικῶς
ὠνο-
μάσθησαν ἀπὸ τοῦ
λᾶας ὁ λίθος.
|
