|
κεν, ὡς
καὶ τὰ ὑπὸ γῆν
θεωρεῖν. Λευκίππου
δὲ
θυ-
γατέρες
ἐγένοντο Ἱλάειρα
καὶ Φοίβη· ταύτας
ἁρπάσαν-
τες
ἔγημαν Διόσκουροι. πρὸς
δὲ ταύταις Ἀρσινόην
ἐγέννησε·
ταύτῃ
μίγνυται Ἀπόλλων, ἡ δὲ Ἀσκληπιὸν
γεννᾷ.
τινὲς δὲ
Ἀσκληπιὸν οὐκ
ἐξ Ἀρσινόης
τῆς Λευ-
κίππου
λέγουσιν, ἀλλ'
ἐκ Κορωνίδος τῆς Φλεγύου
ἐν
Θεσσαλίᾳ. καί
φασιν ἐρασθῆναι
ταύτης
Ἀπόλλωνα καὶ
εὐθέως
συνελθεῖν·
τὴν δὲ παρὰ
τὴν τοῦ πατρὸς
γνώ-
μην
ἑλομένην Ἴσχυ τῷ
Καινέως ἀδελφῷ
συνοικεῖν.
Ἀπόλλων
δὲ τὸν μὲν
ἀπαγγείλαντα
κόρακα καταρᾶται,
ὃν
τέως λευκὸν
ὄντα ἐποίησε
μέλανα, αὐτὴν
δὲ ἀπ-
έκτεινε.
καιομένης δὲ
ταύτης
ἁρπάσας τὸ
βρέφος ἐκ τῆς
πυρᾶς
πρὸς Χείρωνα τὸν Κένταυρον ἤνεγκε,
παρ' οὗ
καὶ
τὴν ἰατρικὴν
καὶ τὴν κυνηγετικὴν τρεφόμενος
ἐδι-
δάχθη.
καὶ γενόμενος
χειρουργικὸς
καὶ τὴν τέχνην
ἀσκήσας
ἐπὶ πολὺ οὐ
μόνον ἐκώλυέ
τινας
ἀποθνήσκειν,
ἀλλ'
ἀνήγειρε καὶ
τοὺς
ἀποθανόντας·
παρὰ γὰρ Ἀθη-
νᾶς λαβὼν
τὸ ἐκ τῶν
φλεβῶν τῆς Γοργόνος ∙υὲν αἷμα,
τῷ
μὲν ἐκ
τῶν ἀριστερῶν ∙υέντι
πρὸς φθορὰν
ἀνθρώ-
πων
ἐχρῆτο, τῷ
δὲ ἐκ τῶν
δεξιῶν πρὸς
σωτηρίαν, καὶ
διὰ τοῦτο τοὺς
τεθνηκότας
ἀνήγειρεν.
[εὗρον δέ τινας
λεγομένους ἀναστῆναι ὑπ'
αὐτοῦ,
Καπανέα
καὶ Λυκοῦργον, ὡς Στησίχορός
φησιν
<ἐν>
Ἐριφύλῃ, Ἱππόλυτον, ὡς ὁ
τὰ Ναυπακτικὰ
συγγράψας
λέγει,
Τυνδάρεων, ὥς
φησι Πανύασσις, Ὑμέναιον, ὡς
οἱ Ὀρφικοὶ
λέγουσι,
Γλαῦκον
τὸν Μίνωος, ὡς Μελη-
σαγόρας
λέγει.]
Ζεὺς
δὲ
φοβηθεὶς μὴ
λαβόντες
ἄνθρωποι θερα-
πείαν
παρ' αὐτοῦ
βοηθῶσιν
ἀλλήλοις,
ἐκεραύνωσεν
αὐτόν.
καὶ διὰ τοῦτο
ὀργισθεὶς
Ἀπόλλων
κτείνει Κύ-
κλωπας τοὺς
τὸν κεραυνὸν
Διὶ κατασκευάσαντας. Ζεὺς
δὲ
ἐμέλλησε
·ίπτειν αὐτὸν
εἰς Τάρταρον,
δεηθείσης δὲ
Λητοῦς
ἐκέλευσεν
αὐτὸν ἐνιαυτὸν ἀνδρὶ
θητεῦσαι. ὁ
δὲ
παραγενόμενος
εἰς Φερὰς πρὸς Ἄδμητον
τὸν Φέρη-
τος τούτῳ
λατρεύων
ἐποίμαινε, καὶ
τὰς θηλείας
βόας
πάσας
διδυμοτόκους ἐποίησεν.
|
