|
οἱ δὲ
ἧκον εἰς Κόρινθον, καὶ
δέκα μὲν ἔτη
διετέ-
λουν
εὐτυχοῦντες,
αὖθις δὲ τοῦ
τῆς Κορίνθου
βασιλέως
Κρέοντος
τὴν
θυγατέρα Γλαύκην
Ἰάσονι
ἐγγυῶντος,
παραπεμψάμενος
Ἰάσων Μήδειαν
ἐγάμει.
ἡ δέ, οὕς τε
ὤμοσεν
Ἰάσων θεοὺς
ἐπικαλεσαμένη
καὶ τὴν
Ἰάσονος
ἀχαριστίαν
μεμψαμένη
πολλάκις, τῇ
μὲν γαμουμένῃ
πέπλον
μεμαγμένον
φαρμάκοις
ἔπεμψεν, ὃν
ἀμφιεσα-
μένη
μετὰ τοῦ
βοηθοῦντος
πατρὸς πυρὶ
λάβρῳ κατε-
φλέχθη,
τοὺς δὲ παῖδας
οὓς εἶχεν ἐξ
Ἰάσονος, Μέρ-
μερον καὶ Φέρητα,
ἀπέκτεινε, καὶ
λαβοῦσα παρὰ Ἡλίου
ἅρμα
πτηνῶν
δρακόντων ἐπὶ
τούτου
φεύγουσα ἦλθεν
εἰς Ἀθήνας.
λέγεται δὲ
<καὶ> ὅτι φεύγουσα
τοὺς
παῖδας
ἔτι νηπίους
ὄντας
κατέλιπεν, ἱκέτας
καθίσασα
ἐπὶ
τὸν βωμὸν τῆς Ἥρας
τῆς
ἀκραίας· Κορίνθιοι
δὲ
αὐτοὺς
ἀναστήσαντες
κατετραυμάτισαν.
Μήδεια δὲ ἧκεν
εἰς Ἀθήνας,
κἀκεῖ γαμηθεῖσα
Αἰ-
γεῖ παῖδα
γεννᾷ Μῆδον.
ἐπιβουλεύουσα
δὲ ὕστερον
Θησεῖ
φυγὰς ἐξ
Ἀθηνῶν μετὰ
τοῦ παιδὸς
ἐκβάλλεται.
ἀλλ'
οὗτος μὲν
πολλῶν
κρατήσας
βαρβάρων τὴν
ὑφ'
ἑαυτὸν
χώραν ἅπασαν Μηδίαν
ἐκάλεσε, καὶ
στρατευό-
μενος
ἐπὶ Ἰνδοὺς ἀπέθανε·
Μήδεια δὲ εἰς Κόλχους
ἦλθεν
ἄγνωστος, καὶ
καταλαβοῦσα Αἰήτην ὑπὸ
τοῦ
ἀδελφοῦ
Πέρσου
τῆς
βασιλείας ἐστερημένον,
κτείνασα
τοῦτον
τῷ πατρὶ τὴν
βασιλείαν
ἀποκατέστησεν.
|
